Monday, March 16, 2009

Sri Chandrasekaraswami Temple History - Part XII


We have come to the tail end of our excursion now.. I have been looking for a sthala puraanam to be included in this narration but have not been successful.. I have just received a brochure from Sri Shanmugasundara Sivacharya, which details the temple history – not the usual sthala puraana containing legendary tales about the deities, and disciples. This perhaps is a historical record of the temple, culled out from the research done by Dr. R. Kalaikkovan and published in a series of articles in Senthamil Selvi nearly two decades ago..

Editors of this booklet are K. Sridharan, M.A., of the Archaeological Department, and A. Balaguru, M.A.B.L., then Executive Trustee of the Chandrasekaraswami Temple.. The book has been published by “Arulmigu Vadatheerthanaatha Swami Temple” in the year 1998.. (Possibly Andanallur Temple and the Thiruchendurai Temple come under one supervision)

The publication covers most of the details that have been posted so far in the blog, and contains some additional information, which may be of interest to the residents of the village. Some facts mentioned in this publication are not known to me, but residents could easily verify this locally. And the Hindu Religious Endowments Board must have been instrumental in this publication.;

Giving details about the functioning of the temple, it mentions that the Temple had two consecrations (kudamuzhukku) in the years 1962 and 1985 when Sri Purushothama Reddiar and Sri T. Manikkam were Executive Officers of the temple. It mentions that the consecration of the Raja Gopuram is also on the way.

The authors of the booklet have made a very detailed description of the Rajagopuram, and I am quoting same hereunder for the benefit of all readers:

கோபுரத்தில் முன்னூறுக்கும் மேற்பட்ட அழகிய சுதை உருவங்கள் காணப்படுகின்றன. பாம்பின் மீது ஆனந்த தாண்டவம் ஆடும் திருமால், இருபது கரங்களுடன் கூடிய திருவிக்கிரமர், அகோரவீரபத்திரர், கருடவாகனர்,
நான்முக நரசிம்மர், ஊர்த்துவ தாண்டவ சிவன், காளி, ஏகபாதமூர்த்தி, எண்திசைக் காவலர்கள், நரசிம்ம மூர்த்தி, நாயக்க மன்னர் ரிஷபாரூடரை வணங்கும் கோலம் போன்ற அழகிய சுதை உருவங்கள் காணப்படுகின்றன.
இக்கோபுரத்தில் காணப்படும் சுதை உருவங்களில் குறிப்பிடத்தக்க உருவம் ஒன்றும் இருக்கிறது. அம்மன் திரு உருவம் ஒன்று தனது பத்து திருக்கரங்களில் ஆயுதங்கள் ஏந்தி அமர்ந்திருக்கும் திருக்கோலம் அது. அருகில் சேடிகள் இருபுறம் சவுரி வீசி நிற்கின்றனர். நான்குமுகங்களை உடைய இவ்விறைவியின் வலப்புறமுகம்
பன்றியினுடையதாய் அமைந்துள்ளது. இடப்புறம் நரசிங்கமுகம், இரண்டுக்கும் இடையில் நேர் நோக்கிய முகம் சற்று சிதைந்துள்ளது. லட்சுமி, கீர்த்தி, ஜெயா, மாயா என்ற நான்கு பெண் தெய்வங்களின் ஒருங்கிணைந்த வடிவமாக, வைகுந்தரின் தேவியான சக்தி சதுஷ்கா என்ற தேவியே இவ்வுருவம் என்பதை டாக்டர் இரா. கலைக் கோவன் அவர்கள் தம் ஆய்வுக் கட்டுரையில் கூறியுள்ளார்.


(Incidentally this is the special image in the Rajagopuram that has been repainted during the recent consecration, and lamented by S. Gokul of the Varalaaru.com (Temple story – part XI)

The booklet has made a full description of the inner plan of the temple, location of the various idols and the following comments will be of considerable interest to our readers:

இறைவன் கருவறைக்குச் செல்லும் வழியில், ஒரு மேடையும், நந்தியும், பலிபீடமும் உள்ளன. இதன் அருகில்
அர்த்த மண்டப நுழைவு வாயிலில் காணப்படும் துவாரபாலக சிற்பங்கள் சோழர் காலப்பாணியுடன் விளங்குகின்றன. ஒருவர் சாந்தமான பார்வையுடனும், வலப்புறம் இருப்பவர் கோபமான பார்வையுடன் கோறைப்பற்களுடன் காட்சி தருகின்றனர்.. அர்த்த மண்டபத் தூண்களில் ஆடற்கோலத்தில் காணப்படும் மகளிர் சிற்பங்கள் சிறிய வடிவத்தில் செதுக்கப்பட்டுள்ளன.

கருவறையின் வெளிப்புறச் சுவரில் தெற்கில் ரிஷபாரூட தட்சிணாமூர்த்தியாக தனது கரங்களில் அக்கமாலையும் மழுவும் ஏந்தி காட்சி தருகிறார். மற்ற தேவகோஷ்டங்களில் தெய்வ உருவங்கள் காணப்படவில்லை.
கருவறைய்ன் தாங்குதளம் யாளி வரிசையுடன், விருத்த் குமுத அமைப்புடன் பிரதிபந்த அதிஷ்டான வகையைச் சார்ந்ததாக விளங்குகின்றது.


After covering the Artha Mandapa, and the ‘Garbagriha, the article talks about the moola vimana of the Temple.

கருவறையின் மேல், இரண்டு தளமுடைய விமானம் முழுவதும் கல்லாலேயே செய்து அமைக்கப்பட்டுள்ளது.
நாசுரம் எனப்படும் சதுர வடிவமான விமானமாக உள்ளது. விமானத்தில் கங்காதரமூர்த்தி, தட்சிணாமூர்த்தி, திருமால், பிரம்மா ஆகியோர் தேவதைகளாக அமைக்கப்பட்டுள்ளனர். விமானத்தின் கழுத்துப் பகுதியில் ஆடும், கோலங்களில் மகளிர் சிற்பங்கள் காணப்படுகின்றன.

The book details then about the deities and small temples around the main one, and ultimately describes the various stone inscriptions found in the temple. We had earlier detailed some of these inscriptions and there are some we have left out which we now present for your reading

திருச்செந்துறைக் கோயிலில் முதலாம் ஆதித்த சோழன் காலத்திலிருந்து, பராந்தக சோழன், இராஜேந்திர சோழன், முதலாம் குலோத்துங்கன், இராஜாதிராஜன், விக்கிரம சோழன், இரண்டாம் இராஜராஜன், கோனேரி தேவராயன், விஜய நகர மன்னர் ஸ்ரீரங்கதேவ மகாராயர் காலம் வரையிலும் காணப்படும் ஐம்பது கல்வெட்டுக்கள் கோயில் தொடர்பான செய்திகள் மட்டுமல்லாமல், அக்கால மக்களின் சமூக பொருளாதார நிலை
பற்றிய செய்திகளைத தருகின்றன.

These cover nearly four centuries of the inscriptions – not only the royal family gifted money, and lands for the maintenance of the temple and its day-to-day functions, but there are some ordinary and simple residents of the village who have gifted the temple, and these are evidenced by the following notes:

இக்கோயில் இறைவன் திருப்பாதத்தில் சேருமாறு இங்குள்ள கல்லம்பலத்தில், சூரியன் சந்திரன் உள்ளவரையும் நீர் கொண்டு வந்து சேர்ப்பிக்கும் செலவினங்களுக்காக , பாரதாயன் நக்கன் கண்டன் என்பவர் ஊர் சபையாரிடம் விலைக்குப்பெற்ற நிலத்தைக் கொடையாக வழங்கியுள்ளார். செம்பியன் இளங்கோவேளான் என்பவர் இறைவனுக்கு முன் நான்கு நந்தா விளக்கு எரிக்கவும், இறைவனுக்கு அபிஷேகம் செய்யவும் கோயிலில் எழுப்பப் படும் பஞ்ச மா சப்தம் இசைக்கும் தானம் அளித்துள்ளார்.

கரடிகை, மத்தளம், சங்கு, காளம் ஆகிய நான்கு இசைக் கருவிகளும் மற்றும் மிடறும் (வாய்ப்பாட்டு) சேர்ந்ததே பஞ்ச மா சப்தம் என அழைக்கப்பட்டது. சோழன்மாதேவி கிராமத்தில் உள்ள கைலாசமுடையார் கோயிலிலும், பஞ்சமா சப்தம் செய்ய்யப்பட்டதாக கல்வெட்டுகள் கூறுகின்றன.



+++

கோயிலில் காணப்படும் விக்கிரம சோழனின் ஆட்சி மூன்றாம் ஆண்டு கல்வெட்டு – வரகூருடையான் சொற்றுகை கங்கை சடைகரந்தானிடம் பத்து காசுகள் பெற்று சிவ அந்தணர்கள் சிலர் கோயிலில் விளக்கு
எரிக்கும் அறத்தை மேற்கொண்டுள்ளனர் - இக்கல்வெட்டின் இறுதிபகுதியில் வெண்பா ஒன்றுள்ளது

உண்ணலாம் நெய்யோடு சோறு ஒவ்வாதே எப்பொழுதும்
பண்ணெலாம் பாடியிருக்கலாம் -மண்ணெலாம்
அகல் மாட நீடூர் கூர் கங்கை சடைக்கரந்தான்
பொன் மாடத் தெப்பொழுதும் புக்கு !!


Before concluding, I must mention that the temple was visited by Thiru Gnanasambandar and verses 6.1.341 and 6.1.342 of the Periya Puranam of Sekkizhar stand proof to this visit. He was on a pilgrimage tour of the Siva temples on the southern bank of Cauvery, and after a visit to Kulithalai, and Thirupparaiththurai, he visted Alandurai (the present day Andanallur) and Tiruchendurai.



நீடும் பராய்த்துறை நெற்றித்தனிக் கண்ணர் கோயில் நண்ணிக்
கூடும் கருத்தொடு கும்பிட்டுக் கோதில் தமிழ் சொல் மாலை
பாடும் கவுணியர் கண்பணி மாரி பரந்திழியச்
சூடும் கரதலத்து அஞ்சலி கோலித் தொழுது நின்றார். (6.1.341)

தொழுது புறம்பணைந்து அங்கு நின்றேகிச்சுரர் பணிவுற்று
எழுதிரு ஆலந்துறை திருச்செந்துறையே முதலா
வழுவில் பல் கோயில்கள் சென்று வணங்கி மகிழ்ந்தணைவார்
செழு மலர்ச் சோலைத் திருக்கற்குடி மலை சேர வந்தார் (6.1.342)

It is our bad luck, that we do not have any record of any hymn composed by him during this visit, but we should be happy our village got a mention in the Periya Puranam of Sekkizhar.

The residents of the village must be thankful to Dr. R. Kalaikkovan and his team, who have researched the inscriptions in this temple, and who have published articles in their magazine – and the Team is rendering yeomen service in this field..

And it is time for the residents of the village to try and bring out the glory of the temple on their own..

I must express my sincere thanks for all those who helped me in this narration, particularly Amrit Ram, T.V. Chandrasekaran, T. V. Ganesan and Shanmugasundara Sivacharyar. But for Amrit Ram we would not have known that eminent scholars had researched the temple history and published articles, copies of which were provided by him.

-Sethuraman

Monday, March 2, 2009

Sri Chandrasekaraswami Temple History - Part XI


Thanks to the Pallava, Chola and Pandian dynasties Tamil Nadu is gifted with hundreds of Saivaite and Vaishnavite temples, and the Cholas literally built temples on both banks of the River Cauvery all the way. It is a little later the Bhakti cult in the Tamil speaking land reached its top, during the period of Nayanmars and Alwars, and their hymns were recorded permanently in the twelve Thirumurais, and the Nalayira Divya Prabandham respectively. The hymns were set to music and became an integral part of ritual worship in the temples, which came to be hailed as 108 Divyadesas in Sri Vaishnavism, and ‘Padal Petra Sthalangal” in Saivism. It is said that 274 of the Siva temples in Tamil Nadu are the proud recipients of this divine award.

Thirunavukkarasar, Thirugnanasambandar, Sundarar and Manickavasagar are the four whose creations are popular.. While the hymns of the first three above are called
‘Thevaram’, Manickavasagar’s is called ‘Thiruvachagam’. The Thevaram and Thiruvachagam songs, were set to music by Nambiandar Nambi, even though some believe that Lord Siva himself did that.

The devout Nayanmars visited the temples all over Tamil Nadu, by walk, singing the praise of the Lord – and they have visited temples in Tiruchirapalli, Thiruvanaikoil, Uraiyur, Tirupparaithurai, Kulithalai etc. – though they must have passed through our village Tiruchendurai, the Chandrasekaraswamy Temple did not however find a place in the ‘padal petra sthalams’. Some say the Nayanmars would never have missed such a big temple in the Kaveri belt, and it is possible that the hymns composed by one or all of them have been lost somehow. It is unbelievable, but it is true.

In the fifties Vakeesa Kalanidhi, Ki.Va. Jagannathan paid a visit to our village. I had the pleasure of accompanying him all the way from Madras, to Tiruchi, then to Vayaloor and our village. When he visited the Chandrasekaraswamy Temple that evening, the first question he asked was whether there was a paadal on Tiruchendurai temple, and we could only answer him in the negative.

K.V.J., soon after darshan at the Swamy and Ambal Sannadhis composed a hymn, instantaneously, and some of us took notes of this hymn. When recently, I tried to trace this song with the residents of the village, I failed in my attempts, but I am still continuing my efforts to trace this hymn. I still remember the first line of this couplet and here it is:

மானேந்து கரதலத்தாள் மழுவேந்து ................

It should be there somewhere, in one of the note books of the residents, or in the memory of the elders and I wish they provide the full text of the couplet to the blog, as their contribution.

While there are over fifty stone inscriptions in the Temple, there are not many stone sculptures in our temple, barring one or two..



The above is the image of Vrshabhantika found in our temple. Vrshabhantikamoorthy is one of the forms of the Umakesa moorthys – leaning over Nandhi, the bull, and the lord’s right hand between the horns of the Nandi. The head of the lord is slightly tilted, and there is a kindly smile in his face. This will remind one of an identical pose of Sri Venugopala too! This image is in position in the Devakoshta niche.. Nandi the Bull, as we all know, is the Dharma Devatha, who was given asylum by lord Siva during the Maha Pralaya, and accepted as a ‘vahana’ by the lord. Lord Siva and Ambigai astride Nandi the dharmadevatha, with their hands in a blessing mode, is the speciality of the ‘vrshabanthikamoorthy’

The Chandrasekaraswamy Temple also gets a mention in history for the bronze idol of Nataraja. This idol in the ardhamandapa is in the ‘Urdhvajanu’ style and the scholars say
(excerpts from article by Dr. M. Rajamanickanaaar)

*** Urdhvajanu, is one of the hundred and eight karanas, and literally means ‘raised knee” Sculptures at Chidambaram, Thanjavur, and Kumbakonam have their right knee raised up to the waist. Even though the knee has not been raised up to the level of chest, as per the definition, this can still be called ‘urdhvajanu’ as presumably this represents an intermediate stage of the karana. Sculptures of Siva in this karana are sparsely seen in Tamilnadu, and the early Chola examples are seen at the Kuranganatha Temple in Srinivasanallur, Tenvayil Srikoil of Keezhaiyur, Nageswara Temple of Kumbakona, Siva Temple at Tirukkodikka AND CHANDRASEKARA TEMPLE AT TIRUCHENDURAI.

Gokul Seshadri of the Varalaaru.com, tells me that one of the extremely rare deity forms called ‘sakthi sathushka’ was found in the Rajagopuram of the Chandrasekaraswamy Temple, during the group research work; but during the Kumbabishegam renovations, this image was painted with modern colours and in an ugly way. This happens whenever a Kumbabishekam takes place, and the workers who are unaware of the beauties of the images in the gopuram just paint it in any manner on supervisor’s instructions. We should learn a lesson from this remark, that whenever a renovation is scheduled, some knowledgeable person should look all the sculptures and train the supervisors and workers to use perhaps mild color paints and retain the beauties in their original form.

It is heartening to learn that the residents of the village, since 2006 are now celebrating the divine wedding of Chandrasekharaswamy and Mrigadharambigai, in the month of Chithirai (April-May) every year. Make this a grand event and attend in large numbers !!



(photo taken during 2008 Thirukkalyanam at Tiruchendurai – courtesy VVS and Sivaram )

(to be continued)

- Sethuraman